Obserwowane współcześnie zmiany w sektorze energetycznym na świecie powodują konieczność rekonstrukcji dotychczasowych poglądów, także na rozwój lokalny i regionalny. Dotyczy to zwłaszcza takich krajów jak Polska, w których w czasie, gdy na świecie trwa coraz bardziej zaawansowana ewolucja energetyczna, większość wytwarzanej energii wciąż pozyskuje się z nieodnawialnych jej źródeł, w tym w skoncentrowanych geograficznie dużych zawodowych elektrowniach cieplnych (aktualnie około 70%). Tkwi to głęboko w historii naszego kraju, w tym z obranego po II wojnie światowej modelu rozwoju gospodarczego w warunkach systemu nakazowo-rozdzielczego, polegającego na rozwoju szczególnie energochłonnych gałęzi przemysłu, jak i przyśpieszonej industrializacji. Tymczasem w większości krajów wysokorozwiniętych od co najmniej dwóch dekad obserwuje się nie tylko reorientację na odnawialne źródła energii (OZE), ale także silnie z tym powiązany zwrot w kierunku dekoncentracji produkcji tej energii, zwłaszcza na obszarach wiejskich i przejściowych miejsko-wiejskich. Więcej w analizie CELowej prof. dr hab. Przemysława Śleszyńskiego.