Jak tanio i dobrze planować i budować infrastrukturę rowerową

Od ponad dwudziestu lat samorządy realizują programy inwestycji rowerowych. Ich koszty bywają zaskakująco wysokie, a rezultaty skrajnie różne - zarówno jeśli chodzi o koszty jednostkowe (zł/metr kwadratowy), wpływ na ruch rowerowy, bezpieczeństwo ruchu drogowego czy zadowolenie użytkowników (rowerzystów). Większość realizowanych inwestycji jest wynikiem raczej przypadku niż przemyślanej strategii czy wykorzystania wcześniejszych doświadczeń.

• Omówienie kluczowych zasad organizacji ruchu rowerowego w gminie/mieście, podparte przykładami dobrych i złych praktyk prowadzenia polityki rowerowej w Polsce – w tym procedur i systemowych rozwiązań organizacyjnych, wpływających na koszty i rezultaty podejmowanych działań.
• Zaprezentowanie najważniejszych zagadnień z zakresu planowania i projektowania infrastruktury rowerowej, z uwzględnieniem różnic dla poszczególnych jednostek – gmin, miast, powiatów, województw i otoczenia prawnego.
• Uzyskanie wskazówek co do efektywnego wykorzystania budżetu przeznaczanego na inwestycje rowerowe.

1. Trochę historii: Gdański Rowerowy Projekt Inwestycyjno - Promocyjny GEF (2002-2006), krakowskie referendum rowerowe (2014) i co z tego wynikło (stan obecny ruchu rowerowego w Polsce).
2. Dobra praktyka: 
• założenia (cele) 
• narzędzia i plany (standardy, procedury - przykłady) a źródła finansowania 
• realizacje („outputs”) oraz wyniki („outcomes”) - ocena
• case study: VeloMałopolska, Poznań, Kraków, Gdańsk.
3. Zła praktyka: 
• „budżet, projekt, realizacja, rozliczenie” 
• zderzenie z rzeczywistością (opinie użytkowników, realne wykorzystanie, bezpieczeństwo) 
• analiza przykładów i możliwych kłopotów
4. Różnice: miasta na prawach powiatu, miasta i gminy, województwa. Wnioski praktyczne dla gmin. 
5. Procedury, mechanizmy, typowe błędy, pułapki przepisów i utartych zwyczajów, zmieniające się otoczenie.
6. Czego unikać, co podpatrywać, jak z każdej złotówki wycisnąć najlepszy efekt: wzrost ruchu rowerowego.
7. Dyskusja
 

Pracownicy jednostek organów zarządzających ruchem drogowym i transportem szczebla gminnego, miejskiego, powiatowego, wojewódzkiego i krajowego, pracownicy jednostek organów nadzorujących zarządzanie ruchem drogowym, pracownicy jednostek wykonujących w swoim zakresie zadania związane z bezpieczeństwem i kontrolą ruchu drogowego.

Założyciel a obecnie wiceprezes stowarzyszenia Miasta dla Rowerów. Autor standardów technicznych dla infrastruktury rowerowej m. in. dla Krakowa (2004, 2018), Torunia (2005), Słupska (2010), Poznania (2015), Leszna (2015), Tczewa (2018); autor koncepcji rozwoju ruchu rowerowego m. in. Przemyśla (2004), Koszalina (2009), Ostrowa Wielkopolskiego (2017) i Krakowa (Studium Tras Rowerowych, 2019). Doradzał województwu Małopolskiemu (2013) przy tworzeniu programu VeloMałopolska, później także Zarządowi Dróg Wojewódzkich w Krakowie. W latach 2008-2012 pracownik centrali Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (zespół ds. ścieżek rowerowych). W 1999 roku przygotowywał Gdański Rowerowy Projekt Inwestycyjno - Promocyjny, który uzyskał 1 mln USD dofinansowania z Global Environment Facility (GEF, zob. https://www.thegef.org/projects-operations/projects/1279). W latach 2008-2015 inicjator reformy przepisów ruchu drogowego dotyczących rowerzystów (m. in. ustawa Prawo o Ruchu Drogowym, D.U.2011.92.530 czy rozporządzenie w/s znaków i sygnałów drogowych - D.U.2015.1313).